تصویر و حق کپی : خسرو جعفری زاده ( AstroPix )
شاید نام بهشت گمشده ایران را شنیده باشید. این را به استان خوزستان می گویند. استانی که شمال و جنوب آن تفاوت بسیاری با هم دارد. بسیاری تنها این استان را با جنگ و خون و خرابی و گرما می شناسند که اینگونه نیست. خوزستان استانی کهن با قدمتی بالای ۷۰۰۰ سال است. نخستین آثار تاریخی ایران ( ثبت جهانی ) زیگورات چغازنیبل، کاخ هخامنشی آپادانا، آتشکده های فراوان و شهر به زیر خاک رفته اردشیر و هرمز نمادهایی از تاریخ کهن استان است. اما طبیعت این استان در شمال آن بسیار متفاوت است. منطقه شیرین بهار ( شیمبار )، سردشت، منگره و ارتفاعات منگشت که همگی در منطقه بختیاری و پارسی زاگرس جای دارد، هر گردشگری را به وجد می آورد. در مرز خوزستان با چهارمحال و بختیاری، دو کوه منار و کی نو با ارتفاعی در حدود ۳۲۰۰ متر، جزو مناطق بسیار زیبای ایران هستند. تصویر امروز نمایی از نشستن برف پاییزه در روز ۲۵ آذرماه ۱۳۸۹ بر روی دو کوه منار و کی نو و طلوع جبار، سگ بزرگ بر فراز آنها است.
تصویر آینده : شهاب دیدنی
