تصویر و حق کپی : سید حسین حسینی
در روزهای پایانی ماه قمری و در حدود روز ۲۶ ام از نقطه آغاز چرخش ماه بدور زمین یا همان سن ماه، یک هلال با ضخامت متوسط (۲۵ درصد روشنایی) در سحرگاه قابل رؤیت است. در این زمان ٬رفته رفته از ضخامت هلال کاسته شده و اصطلاحاً زمان مرگ ماه و تولد جدید آن فرا می رسد. در وضعیت محاق٬، ماه بین زمین و خورشید، قرار داشته و تمام سطح ماه که رو به زمین است تاریک و تقریبا غیر قابل مشاهده می باشد . در این حالت طبق تعریف علم ستاره شناسی(و نه تعریف شرعی)، اصطلاحاً ماه نو و یا متولد میشود و از این زمان به بعد، سن ماه را محاسبه می کنند(به این حالت مقارنه ماه وخورشید نیز گفته می شود، در زمان مقارنه اگر ماه بر روی یا در نزدیکی یکی از گرههای مداری خود باشد، خورشید گرفتگی اتفاق می افتد.)
تصویر آینده : طبیعت ایران در زیر آسمان چرخان
