عکاس: محسن شریفی
Ic 2118 در حقیقت یک سحابی بازتابی با نمایی هراس انگیز است که حدود ۸۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد. سیمای شوم آن رو به ستاره ی درخشان ابرغول رجل‌الجبار (پای شکارچی) در صورت فلکی شکارچی (جبار) است که درست بیرون از این لبه ی سمت راست چارچوب جای دارد.
این ابر گاز و غبار میان‌ستاره ای حدود ۷۰ سال نوری پهنا دارد و از بازتاب نور ستاره ی بتا شکارچی (پای شکارچی) توسط ذرات غبارش روشن شده است ولی رنگ آبی آن تنها در اثر بازتاب نور آبی ستاره ی بتای جبار نیست بلکه به خاطر اینست که بطور کل ذرات غبار، نور آبی را بیش از نور قرمز می پراکنند، فرآیندی فیزیکی همسان با آنچه رنگ آسمان روز زمین را آبی می نماید. البته پراش و پراکنش نور در جو زمین توسط مولکول های نیتروژن و اکسیژن انجام می پذیرد.
