عکاس: پیمان شکوری
سون هرین، جهانگرد سوئدی در قسمتی از سفرنامه‌اش به ایران می‌نویسد: درختان خرما و مرکبات، سایه خنک نخل‌ها، نغمه زیبای آب روان جوی‌ها، چمن‌های میان دو جوی آب، زمزمه باد در میان درختان و فواره‌های متعددی که آب را مانند تحفه‌ای زمینی به آسمان می‌فرستد، از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی باغ گلشن طبس است.
طَبَس (تبس) شهری کویری است در غرب خراسان جنوبی ایران. این شهر پیشتر جزئی از استان یزد بود که در سال ۱۳۹۱ به استان خراسان جنوبی ملحق شد و منطقه‌ای با آب و هوای بیابانی است. ارتفاع شهر طبس از سطح دریا حدود ۶۹۰ متر است. در شرق شهر طبس رشته‌کوه بلندی به نام رشته کوه شتری قرار گرفته که ضلع شرقی چاله بزرگ طبس را تشکیل می‌دهد. معادن غنی ذغال سنگ این شهرستان حاکی از وجود جنگل‌های انبوه و دریاچه‌های بزرگ در گذشته‌های دور در این منطقه می‌باشد. این معادن، طبس را در ردیف یکی از غنی‌ترین مناطق کشور به لحاظ ثروت ملی قرار داده‌است.
بعضی گفته‌اند نام آنجا تب بس بوده است تب در فارسی به معنی حرارت و داغی است. یعنی بسی داغ . عده ای نیز نام آن را به زبان های سلوکیان مرتبط دانسته‌اند.
این بخش بکر و ناب ایران زمین دارای مناطق و اماکن دیدنی زیادی از قبیل:
باغ گلشن
ارگ طبس (کهندژ)
امامزاده حسین بن موسی الکاظم
روستای ییلاقی خرو
آب گرم مرتضی علی
طاق شاه عباس
سد کریت (قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین سد قوسی جهان)
روستای اصفهک
روستای ازمیغان(شالی کاری و نخیلات)
قلعه و مزار روستای پیرحاجات (قرن ۴ هجری)
کرانه‌های زیبای کویر
روستای دیدنی و تاریخی نای‌بند
روستای جوخواه و کاروانسراهای شاه عباسی متعلق به دوره صفویه در ۱۸کیلومتری طبس.
کال جنی و خانهٔ شریف گرگی در شمال جاده طوفان.
روستای جنت آباد در شرق طبس از جاده جوخاه (خور بیابانک)
روستای فهالنج
کویر طبس(محل سقوط هلیکوپتر های آمریکا)
دیهشک(نخلستانها و مزارع سبزی و آرامگاه منشی باشی )
است.
