عکس : انجمن ستارهشناسی خیام
در روز ستارهشناسی ستارهشناسان آماتور و آکادمیک تلاش میکنند عموم مردم را با زیباییهای آسمان شب و دانشهای مرتبط آشنا کنند، برخی از مردم تصور میکنند “علم” چیز پیچیدهای بوده، متعلق به دانشمندان است و از ارتباط آن با زندگی روزمره و زیباییهای آن در محیط اطرافشان اطلاعی ندارند. در روز ستارهشناسی میتوان تا حدی فاصله میان محققان، دانشمندان و مردم را کمتر کرد.
در برخی از کشورها، یک یا چند روز دربهای آزمایشگاهها و رصدخانهها به روی مردم عادی باز است تا همه مردم بتوانند با فعایتهای علمی از نزدیک آشنا شوند، اما بیشتر رصدخانهها برای دوربودن از آلودگی نوری و آلودگی هوا و کم کردن اثر جو، در خارج از شهر و در ارتفاعات بالا قرار دارند و حتی اگر برخی روزها رصدخانهها پذیرای مردم عادی باشند، مراجعه مردم به رصدخانه ها مشکل است.
حدود ۳۰ سال پیش “داگ برگر” پیشنهاد داد به جای اینکه مردم را به خارج از شهرها و مناطق دوردست بکشانیم، بهتر است در روز مشخصی از سال، تلسکوپها را به داخل شهرها و به میان مردم بیاوریم. این گونه بود که روز ستارهشناسی متولد شد. اتحادیه ستارهشناسی تلاش میکند در برگزاری روز ستارهشناسی در سراسر جهان هماهنگی ایجاد کند. این مرکز یکی از روزهای آخر هفته بین ۱۵ می تا ۱۵ آوریل را که ماه در حالت تربیع اول است، به عنوان روز جهانی ستارهشناسی و هفته پیش از آن را به عنوان هفته ستارهشناسی اعلام می کند.
در ایران نیز از سال ۱۳۸۰ روز ستارهشناسی برگزار میشود. و تصویر این هفته برگزاری روز ستارهشناسی برای پانزدهمین سال پیاپی به همت انجمن ستارهشناسی خیام زاهدان است.