عکاس : خسرو جعفری زاده
در ستاره‌شناسی به حفره یا گودالی در خاک اجرام آسمانی که در اثر برخورد شهاب‌سنگ پدید آمده باشد دهانهٔ برخوردی گفته می‌شود. دهانه کوپرنیک؛ دهانه‌ای برخوردی نسبتا کوچک و برجسته (به دلیل جوان بودن) بر سطح ماه به قطر ۹۳ کیلومتر است که در منطقه Mare Imbrium (دریای رگبار)، و در نیمه شمالی بخش رو به زمین ماه واقع شده است. برخورد شکل دهنده دهانه کوپرنیک چنان عظیم بوده که پوسته اطراف را تا کیلومتر ها دچار ترک کرده است و همین برخورد عامل جاری شدن مواد داخلی و ایجاد رگه هایی از مواد شفاف در اطراف دهانه شده است . تصویر امروز ستاره شناسی از این دهانه، تپه ماهورهای دهانه، و پرتابه‌های شعاعی (Rayed Ejecta) اطراف آن را به خوبی به تصویر می‌کشد. خاک‌های اطراف این دهانه در انطباق کامل با سایر عوارض اطراف آن قرار دارد، و از نظر سنی دهانه کوپرنیک را در زمره گروه عوارضی قرار می‌دهد که همنام خود دهانه هستند: سیستم کوپرنیکی. سیستم کوپرنیکی عوارضی بر سطح ماه هستند که به عنوان جوان‌ترین اجتماع سنگی و صخره‌ای ماه شناخته می‌شود. از زمین، دهانه کوپرنیک نزدیک به مرکز قرص ماه دیده می‌شود و به همین دلیل برای عاشقان نجوم و ماه دهانه ای آشنا میباشد.
اطلاعات عکس:
تلسکوپ بازتابی ۱۳۰ میلیمتری با دوربین مخصوص عکسبرداری نجومی به همراه عدسی بارلو ۲.۵ برابر
تعداد فرم ۱۰۰۰ عدد
مکان عکس برداری : تهران
پایه تلسکوپ موتوردارد EQ3-2
