عکاس: محسن صالحی
انسان از دیرباز توجه بسیاری به آسمان داشته و یکی از پدیده‌هایی که همواره توجه او را به خود جلب نموده است گرفتگی ماه و خورشید است.
ماه گرفتگی یا خسوف زمانی اتفاق می‌افتد که ماه در فاز کامل (بدر) و در حال عبور از بخشی از سایه زمین باشد.سایه زمین در واقع از دو قسمت مخروطی شکل درست شده است که یکی در داخل دیگری قرار دارد.
بخش خارجی یا نیم سایه‌ای منطقه‌ای است که زمین فقط قسمتی از پرتو‌های خورشید را مسدود می‌کند و مانع از رسیدن آنها به ماه می‌شود. در مقابل بخش درونی یا قسمت سایه، ناحیه‌ای است که زمین مانع از رسیدن تمام پرتوهایی می‌شود که از خورشید به ماه می‌رسد.سایه زمین به شکل یک مخروط است که قاعده آن مقطع زمین و طول متوسط آن یک میلیون و ۳۸۰ هزار کیلومتر است.
طول این سایه، بر اثر تغییر فاصله زمین از خورشید تا حدود ۴۰ هزار کیلومتر نسبت به مبدا متوسط تغییر می‌کند. خسوف زمانی اتفاق می‌افتد که ماه وارد مخروط سایه زمین شود.با توجه به جابجایی ماه در مدار، همواره ۲ هفته قبل یا بعد از خورشید گرفتگی امکان گرفتگی ماه هم وجود دارد.
با توجه به موقعیت‌های مختلف زمین، ماه و خورشید سه نوع متفاوت از ماه گرفتگی قابل تشخیص است:
1- خسوف نیم سایه‌ای
۲- خسوف جزیی
۳- خسوف کلی
نیمه شب ۲۶ تیرماه ۱۳۹۸، ماه گرفتگی جزئی با ۶۵.۳ درصد گرفت رخ خواهد داد. این رویداد از تمامی ایران قابل مشاهده است و سوژه مناسبی برای عکاسی از ماه گرفتگی است.
