عکاس : محسن شریفی
این سحابی توسط ادوارد امرسون بارنارد و در سال ۱۸۸۴ کشف شد. نمای بیرونی این ابر فضایی مولکولی، شبیه نقشه ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا به نظر میرسد، به همین دلیل، آن را «سحابی کالیفرنیا» (California Nebula) مینامند. خورشید منظومه شمسی که درون «بازوی شکارچی» (Orion Arm) راه شیری واقع شده است، حدوداً ۱,۰۰۰ سال نوری از این سحابی فاصله دارد. این سحابی گسیلشی کلاسیک که با نام NGC 1499 نیز شناخته میشود، تقریباً ۱۰۰ سال نوری طول دارد. چشمگیرترین تابش سحابی کالیفرنیا در این تصویر، نور قرمز اتمهای هیدروژنی است که در حال ترکیب مجدد با الکترونهای از دست رفته هستند.
این اتمها در اثر نور پرانرژی ستاره، الکترون از دست داده و یونیزه شده بودند. به احتمال زیاد، ستارهای که این نور پرانرژی را تأمین و بیشتر گاز این سحابی را یونیزه میکند، ستاره درخشان، داغ و آبیرنگ «کِسی برساووش» (Xi persei) است که درست در سمت راست سحابی قرار دارد. سحابی کالیفرنیا یک هدف عادی برای عکاسان نجومی است و با یک تلسکوپ میدان گسترده زیر آسمان تاریک میتوان آن را در نزدیکی صورت فلکی «برساووش» (Perseus) و در فاصله نه چندان دور از «خوشه پروین» (Pleiades) مشاهده کرد.