عکاس: رضا حکیمی
کهکشان های NGC 4151 & NGC 4145 دو کهکشان با محدوده قدر ۱۱.۵ و با فاصله های ۶۸ و ۶۲ میلیون سال نوری از ما ، در صورت فلکی تازی ها هستند.
ان جی سی ۴۱۵۱ یک کهکشان سیفرت است. کهکشان سیفرت، نوعی کهکشان است که دارای مرکز یا هسته بسیار درخشانی است. بازوهای کهکشان سیفرت به صورت واضح مشخص نمی باشند. برخی کهکشان های سیفرت منابعی قوی از تشعشعات مادون قرمز می باشند.این کهکشان یکی از نزدیک ترین کهکشان هایی به زمین است که در خود سیاه چاله ای عظیم و فعال دارد.
حدوداً دو درصد از کل کهکشان ها مربوط به کهکشان های سیفرت است.
ان جی سی ۴۱۴۵ کهکشانی مارپیچی میله ای است. کهکشان مارپیچی میله‌ای نوعی از کهکشان مارپیچی است که در مرکز آن ساختار میله مانندی از ستاره وجود دارد. دو سوم تمام کهکشان مارپیچی از نوع مارپیچی میله‌ای و بقیه کهکشان مارپیچی بدون میله هستند. ادوین هابل این کهکشان‌ها را با نماد “SB” (spiral, barred) مشخص کرد.
اطلاعات عکس:
