تصویر و حق کپی : مسعود مبین علی
یک چهارطاقی در ساده ترین فرم خود عبارت اند از <بنایی با قائده مربعی و متشکل از چهار پایه قطور که دربردارنده چهاردهنه طاق متقارن و معمولا گنبدی هم بر فراز آن قرار گرفته است.> با این تعریف چهارطاقی نیاسر نمونه کاملی از اسلوب رایج معماری ساسانی است. این بنا در منطقه ییلا قی نیاسر در ۳۰ کیلومتری کاشان در کنار چشمه آبی قرار گرفته است. مهم ترین منبع تاریخی که به چهارطاقی نیاسر اشاره دارد <تاریخ قم>(تالیف ۳۷۸ قمری) از منابع معتبر قرن چهارم هجری است که این بنا را طی شرحی سودمند به اردشیر اول نسبت می دهد: (آن را اردشیر بابک بنا کرده است و آنچنان بود که چون او از اصفهان بازگردید ملک اصفهان و اشراف اهل بیت او و سرهنگان او را کشته بود و فرمود تا سرهای ایشان را در جوال ها نهاده و همراه وی می آوردند. چون به چشمه نیاسر رسید و دید که آب از سر آن کوه می جوشید وبه دامن آن فرو می ریخت آن موضع را به غایت خوش یافت و بر آن موضع نزول کردند و بعد از آن سر وتن را بشست و مجلس شراب ساخت… . مجلس او را به انواع ریاحین پر کردند. آفریدون گفت که این ریاحین مناسب حال اصحاب حرب نیست.پس فرمود تا آن سر ها که از اصفهان آورده بودند برابر او بنهادند و به زبان عجم گفت: <هرآیند خرن آفرینان سر> یعنی مجلس خود را به سرهای شجاعان و دلیران بیارایید. پس چند روز در آنجا مقام کرد و بفرمود بر آن چشمه شهری بنا کردند با آتشکده و آن شهر را نیاسر نام نهادند و به سبب قول اردشیر [که ] گفت: <هر آیند خرن آفرینان سر> پس تخفیف کردند گفتند نیاسر(تاریخ قم۱۳۱۲) بنای مذکور نخستین بار در سال ۱۹۳۷ توسط آندره پ هاردی( ) A. P. Hardy معمار هیئت حفاری موزه لوور در تپه سیلک کاشان مورد بررسی و نقشه برداری قرار گرفت.
تصویر آینده :بر بام کاروانسرای مرنجای
