تصویر از : احسان رستمی زاده
مشتری با فاصله متوسط ۷۷۸ میلیون کیلومتر از خورشید پنجمین و با حجم ۱۳۰۰ برابر زمین بزرگترین سیاره سامانه خورشیدی است. گازهای سطحی مشتری هر ۱۰ ساعت مرکز این سیاره را دور می زنند و این چرخش وضعی تند مشتری را از شکل کره کامل خارج کرده و سبب پیدایش استوای پهن و قطب های پخ شده است که در تصویر به وضوح دیده می شود. مشتری بر خلاف سایر سیارات درونی سامانه خورشیدی، یه سیاره گازی است که سطح سخت و جامدی برای فرود کاوشگرهای تحقیقاتی ندارد. در جو این سیاره لکه ای بزرگ با قطر سه برابر زمین قرار دارد که از زمان گالیله تا به سیاره را دور میزند. این لکه که به چشم مشتری معروف است در تصویر بالا به زیبایی قابل مشاهده است.
نویسنده : میلاد جبوری عباسی
